Categorie archief: Geen categorie

vredespaal 2022

Gedenkteken in een aangelegd perkje, naast de site Hill 60, ter hoogte van de spoorwegbrug.

Hill 60 bestaat uit een authentiek oorlogslandschap waar kleine en grote mijnkraters, bomputten en loopgravenstructuren nog steeds in het landschap af te lezen zijn, terwijl hier en daar nog (restanten van) bunkers en schuilplaatsen zichtbaar zijn. Op en rond de heuvel zijn verschillende gedenktekens opgericht: het gedenkteken voor de ‘Queen Victoria Rifles‘ bovenaan de heuvel, de gedenksteen voor de opeenvolgende troepenbewegingen vóór de heuvel, de gedenkzuil voor de ‘1st Australian Tunnelling Company‘ rechts van de toegang en op de parking ernaast het gedenkteken voor de ‘14th Light Division‘. Net naast de site staat ten slotte staat een kleine gedenksteen voor twee Franse slachtoffers uit de Tweede Wereldoorlog.

De twee herdachte Fransen, Pierre Marchant en Lucien Olivier, werden op 2 september 1944 door Duitsers doodgeschoten. Het tweetal had in het Franse La Madeleine bij Rijsel een Duitse vrachtwagen aangevallen. De bezetter nam hen gevangen en voerde hen per trein naar Ieper. Maar het zwaar geladen stel raakte het talud van Zillebeke niet op en moest ter versterking hulp krijgen van een bijkomende locomotief uit Ieper. Wat er tijdens die gedwongen stop precies gebeurde, is niet duidelijk. Ofwel bekochten Marchant en Olivier een ontsnappingspoging met de dood ofwel lieten de Duitsers hen gaan maar knalden ze hen onmiddellijk na hun zogenaamde vrijlating neer. In ieder geval werden de twee Fransen op het talud van Zillebeke neer gekogeld.

In de jaren zestig liet IMOS – een geallieerde oud-strijdersorganisatie gesticht door de Amerikaanse generaal en latere president Eisenhower – een gedenkteken oprichten ter ere van de twee Franse verzetsstrijders. Het gedenkteken staat nabij de spoorwegbrug in de Zwarteleenstraat. Hun lijken werden enkele tientallen meters verder gevonden.

Het Lotharings kruis, een kruis met twee horizontale balken, werd door Generaal De Gaulle uitgekozen als symbool voor de Vrije Fransen, die de strijd tegen de Duitse bezetter en collaborateurs na de capitulatie van Frankrijk in 1940 voortzetten. Het gedenkteken werd de voorbije jaren op een bakstenen sokkel geplaatst, terwijl het perkje er rond werd heringericht.

Kenmerken

Op een met gele baksteen gemetselde sokkel staat een hardstenen steen met afgeronde bovenzijde. In uitgehouwen en wit beschilderde letters de namen, ‘Marchant Pierre’, ‘Olivier Lucien’, in het midden een (Lotharings) kruis met daarop ‘2.9.1944’, onderaan ‘I.M.O.S. 18.10.1969’.

  • Informatie met betrekking het gedenkteken voor Marchant en Olivier op http://www.wo1.be.

Bron     : Onroerend Erfgoed West-Vlaanderen, Beschermingsdossier DW002426, Oorlogsgedenktekens te Ieper (DECOODT H., 2009)
Auteurs :  Decoodt, Hannelore
Datum  : 2009

vredespaal

Vredespaal 2018 het verhaal Maurice Langaskens

 

Maurice Langaskens werd geboren op 21 januari 1884 in Gent als de zoon van een glasramenmaker. Op achtjarige leeftijd vertrok het gezin naar Parijs waar hij school liep aan de Academie. Op 17-jarige leeftijd keerde hij terug naar België en werd hij leerling van Montald en Richir in Brussel. In 1907 werd een eerste tentoonstelling aan zijn werk gewijd. Hij onderging vele invloeden en schiep landschappen, figuren, historische taferelen en vooral decoratieve kunst. Tijdens zijn legerdienst werd hij lid van de Cercle Artistique van het leger. Hij was gehuwd met Elisabeth De Puyt.

 

Maurice Langaskens kwam al op 1 augustus 1914 bij het 9de Linieregiment. Hij beleefde de Duitse inval en de verdediging van de forten rond Luik. De forten werden veroverd en Langaskens en zijn makkers werden al op 9 augustus 1914 als krijgsgevangenen naar Duitsland gevoerd. Hij verbleef in kampen in Senne, Münster en Göttingen. Sterk onder de indruk van de heel sobere omstandigheden zette hij zich opnieuw aan het werk. Hij tekende en schilderde kamptaferelen op materiaal dat hij er kon vinden zoals planken of zakken. Op 28 februari 1918 kreeg hij beperkte vrijheid. Op 4 december 1918 keerde hij terug.

 

Pas in april 1919 was Maurice Langaskens volledig hersteld. Twee jaar later vestigde hij zich in Schaarbeek. Hij genoot onder meer bekendheid als illustrator van een Uilenspiegeluitgave in 1925. Later werkte hij vooral aan grafiek. Hij stierf in Schaarbeek in 1946.

Voor het nieuwe In Flanders Fields Museum werden een aantal werken van Langaskens aangekocht. Ze werden alle gemaakt in het kamp in Munster (Risloh Lager) tussen 1915 en 1917 en geven kleur aan het onderdeel over de krijgsgevangenen.

 

Link Mustapha Awad, een Belgische artiest van Palestijnse oorsprong, gevangengenomen door Israël op 19 juli, is op woensdag 22 augustus op het Belgisch Ministerie van Buitenlandse Zaken ontvangen.

Mustapha Awad. Bron: Intal http://www.dewereldmorgen.be/artikel/2018/08/24/belgische-artiest-in-israelische-gevangenis-delegatie-ontvangen-bij-buitenlandse-zaken

De delegatie bestond uit An Muylaert, een arts die sinds de aankomst van Mustapha in België met hem aan verschillende projecten gewerkt heeft en bij wie hij kind aan huis is; Alexis Deswaef, erevoorzitter van de Mensenrechtenliga; Mohammed Okal, een jonge dabkeh danser van Raj’een, een dansgroep die door Mustapha werd opgericht; Hamdan Al Damiri, vertegenwoordiger van de Palestijnse gemeenschap in België; Dominique Surleau, voorzitster van PAC (Présence et Actions Culturelles) en Myriam De Ly (Charleroi – Palestina Platform).  De leden van de delegatie deelden hun persoonlijke band met Mustapha mee én hun bezorgdheid om zijn welzijn. De delegatie had de indruk dat de vier ambtenaren van het FOD Buitenlandse Zaken (waarvan drie vertegenwoordigers van de Consulaire Dienst en één verantwoordelijk voor het Midden Oosten) oren hadden naar de geuite zorgen. Zo werd de delegatie geïnformeerd over de stappen die het FOD reeds heeft gezet nadat het nieuws van Mustapha’s arrestatie door de Israëlische overheid hen bereikt had. Er werd daarom ook door de delegatie verzocht dat de Belgische consul een nieuw bezoek aan Mustapha zou brengen. Op vrijdag 18 augustus werd een petitie met de titel “Free Mustapha” opgestart, die 1364 maal werd ondertekend. In een tijdspanne van vier dagen, waaronder verlofdagen en het weekend, tekenden 1263 individuen en 101 organisaties, waarvan 37 Belgische organisaties, de petitie. De afgevaardigden van het Ministerie verzekerden aan de delegatie dat dit overleg en de groeiende steun voor Mustapha aan het Belgisch consulaat in Jeruzalem zullen worden meegedeeld, zodat ook Mustapha te weten komt dat hij gesteund wordt.

Wachten staat niet gelijk aan niets doen. We weten dat Mustapha en Raj’een in heel het land gekend zijn. We zullen de campagne en mobilisering niet stoppen tot hij terug vrij is. Daarom nodigen wij jullie uit om de petitie te tekenen en onze facebookpagina te volgen: https://facebook.com/freemustapha/.

 

duffy

James (Jimmy) Duffy

01/05/1890 – 23/04/1915

6678030

De Canadese loper James Duffy loopt op 20 april 2014 als eerste over de finish van de Boston Marathon. Zijn landgenoot Edouard Fabre wordt tweede na een beklijvende spits. ‘Duffy wins marathon. Fabre, Second, Makes it Closest Finish Ever’, kopte de lokale krant. Een jaar en drie dagen later eindigt het leven van James Duffy op de slagvelden rond Vlamertinge. Als lid van het zestiende batteljon sneuvelde hij in de tweede slag om Ieper samen met vele anderen, op 23 april 1915. Een week voor zijn vijfentwintigste verjaardag. ‘James Duffy among the dead’, was de minder euforische krantenkop een jaar later.

http://www.geertspillebeen.be/jimmy-duffy-kampioen-in-de-loopgraven.html
http://www.focus-wtv.be/nieuws/leerlingen-eren-olympi%C3%ABrs-vlamertinge

https://www.facebook.com/Olympi%C3%ABrs-in-Flanders-Fields-711195798923503/
http://www.knack.be/nieuws/boeken/boek-olympiers-in-flanders-fields-beschrijft-gesneuvelde-sporters-uit-woi/article-normal-263781.html
Boek Olympiërs In Flanders Fields van Herwig Reynaert & Bart Vangrysperrehttp:
//catalogus.uitgeverij.vandenbroele.be/fondscatalogus/635.aspx?pageID=20050609124856Z