Wapenembargo is een sanctie waarbij er geen wapens gekocht en verkocht mogen worden tussen landen onderling.
Naast een verbod op de import en export van wapens, vallen onder het wapenembargo ook de import en export van militaire goederen.
Hierbij kan gedacht worden aan munitie, apparatuur voor opsporing, herkenning en identificatie, voertuigen en onderdelen daarvoor etc.
(zoals genoemd in de gemeenschappelijke EU-lijst van Militaire goederen, 17 februari 2020

Wapen embargo tegen Israël NU !

Volgens een opiniepeiling van YouGov wil driekwart van de Belgische bevolking dat er een einde komt aan de wapenhandel tussen België en Israël. Toch leggen de regeringen in ons land geen wapenembargo op tegen Israël.

De situatie in de Gazastrook is al bijna 12 maanden huiveringwekkend. Israëlische bommen hebben ondertussen meer dan 45.000 Palestijnen gedood en 15.000 anderen blijven vermist. De infrastructuur is volledig verwoest en de Palestijnse landstrook blijft hermetisch afgesloten van de buitenwereld. Israël blokkeert de toegang tot humanitaire hulp, voeding, water en brandstof en belet hulporganisaties om de Palestijnen in Gaza zelfs op een minimale manier bij te staan. Volgens de Verenigde Naties staan meer dan een miljoen mensen op het randje van de hongersnood. Het hoogste cijfer in de geschiedenis van het IPC, het systeem van de Verenigde Naties om honger en ondervoeding in de wereld te meten. VN-baas Antonio Gúterres windt er geen doekjes om: ‘dit is een volledig door mensen veroorzaakte ramp, die meteen gestopt kan worden’.

Westerse wapens voeden het geweld

De Israëlische regering wil echter van geen ophouden weten en wordt daarin gesteund door haar belangrijkste bondgenoten Duitsland, de Verenigde Staten (VS) en het Verenigd Koninkrijk (VK). Zij blijven het genocidale Israëlische oorlogsgeweld voeden met diplomatieke ruggensteun en wapenleveringen. De Verenigde Staten hebben sinds de Tweede Wereldoorlog meer dan 260 miljard dollar aan militaire en economische hulp aan Israël gegeven. Sinds 7 oktober keurden ze nog meer dan 100 wapendeals goed en leverden ze duizenden precisiegeleide raketten, bommen met een kleine diameter en ander militair materieel.
Volgens het Stockholm International Peace Research Institute (SIPRI) is 69 procent van de Israëlische wapenimport van Amerikaanse makelij. 30 procent van de Israëlische wapenaankopen komen uit Duitsland. De Duitse wapenexport naar Israël vertienvoudigde in 2023 in vergelijking met 2022 en bedroeg vorig jaar 326 miljoen euro. De meeste wapenleveringen werden goedgekeurd na 7 oktober.

Draaischijf België

Begin december 2023 toonde De Morgen aan dat de Antwerpse haven een belangrijke draaischijf vormt voor Duits militair materieel richting Israël. De Israëlische ZIM-rederij, hofleverancier van wapens aan Israël, passeert er wekelijks met een schip. ZIM vervoerde het afgelopen jaar 246 ton munitie en 20 ton ontstekers via Antwerpen naar Israël.
Op de luchthaven van Luik spelen de Israëlische luchtvaartmaatschappijen El Al en Challenge Airlines een sleutelrol. Challenge vloog in november 8 keer heen en weer tussen de VS en Israël, met Luik als tussenstop. De CEO beweerde aanvankelijk alleen maar voedsel en ambulances te vervoeren, maar moest later toegeven dat de vliegtuigen van Challenge vaak ook militair materiaal aan boord hebben. Op 11 oktober 2023 deelde het Israëlische ministerie van defensie trots de beelden van een wapenlevering door Challenge.

Illegaal

De juridische kaders op nationaal en internationaal niveau zijn duidelijk: de wapendoorvoer naar Israël is illegaal. Ten eerste stelt het VN-Wapenhandelsverdrag dat de doorvoer van wapens verboden naar landen waar een groot risico bestaat dat het materiaal gebruikt zal worden voor het plegen van genocide, misdaden tegen de menselijkheid of oorlogsmisdaden. Ook in België bestaat er regelgeving die op gelijkaardige basis de doorvoer van wapens naar Israël verbiedt. Na de Israëlische Gaza-oorlog Operation Cast Lead kwamen de drie gewesten en het federale niveau, op initiatief van toenmalig minister van Buitenlandse Zaken De Gucht, bovendien overeen om “geen wapenexportlicenties uit te reiken die de militaire capaciteit van de strijdende partijen zouden versterken”. De wapenexport naar Israël is dus verboden als de eindgebruiker het Israëlische leger is. Ondanks deze duidelijke positie gaat er nog steeds een niet verwaarloosbare hoeveelheid militair materieel van België naar Israël. Sinds 2009 is er volgens Vredesactie door de drie gewesten voor ongeveer 60 miljoen euro aan uitvoervergunningen afgeleverd met bestemming Israël.

Medeplichtig aan genocide

Eind januari oordeelde het hoogste gerechtshof in de wereld, het Internationaal Gerechtshof van de VN in Den Haag, dat er een groot risico is dat Israël genocide pleegt tegen 2,3 miljoen Palestijnen in de Gazastrook. Zolang ons land wapens naar Israël laat vertrekken en zolang het militair materieel uit Israël blijft aankopen, zoals het Antwerpse stadsbestuur van plan was, zijn onze politici medeplichtig aan genocide en hebben ze bloed aan de handen. Het opleggen van een militair embargo tegen Israël is dus niet zomaar een politieke keuze, maar een verplichting onder de Genocideconventie en het internationaal recht.
Toch steken onze politici de kop in het zand en wijzen de federale en regionale regeringen in ons land elkaar met het vingertje. Binnen de federale regering houden premier Alexander De Croo (OpenVLD) en minister van buitenlandse zaken Hadja Lahbib (MR) een consultatie over het wapenhandelbeleid t.a.v. Israël tussen de federale en regionale regeringen tegen. Zij vormen het belangrijkste struikelblok voor een alomvattend wapenembargo tegen Israël. Nochtans slaagden ze erin om kort na de Russische invasie van Oekraïne een volledig wapenembargo tegen Rusland in te stellen. Als het kon voor Rusland, moet het ook kunnen voor Israël.

Druk zetten werkt

We weten dat onze politici de maatschappelijke druk voelen. In andere landen worden stappen in de goede richting gezet. De Spaanse regering kondigde aan dat ze de wapenexportlicenties naar Israël heeft stopgezet en het Japanse bedrijf Itochu is van plan om zijn partnerschap met Elbit Systems, Israëls grootste wapenproducent, tegen het einde van de maand te beëindigen. In Nederland stopte een rechter de uitvoer van F-35 onderdelen naar Israël en in Duitsland loopt er een zaak tegen de Duitse staat voor medeplichtigheid aan genocide.
In een opiniepeiling van YouGov, in opdracht van Ekō, gaf driekwart van de ondervraagde Belgen aan dat er een einde moet komen aan de wapenhandel tussen België en Israël*. Overal in het land voeren burgers actie voor een militair embargo tegen Israël. Het Vlaams en federaal parlement werden verstoord, actievoerders toonden ‘bebloede’ handen voor de kantoren van ZIM in Antwerpen en in Leuven, Antwerpen, Gent en Brussel dienden honderden mensen klacht in tegen de wapendoorvoer door Zim, El Al en Challenge. Het is dus hoog tijd dat onze politici eindelijk echt actie ondernemen in plaats van mooie woorden te verkopen. Militair embargo, NU!

Teken de petitie en doe mee

Om de druk op Hadja Lahbib en Alexander De Croo op te voeren lanceerde intal een petitie. Teken en deel : https://tinyurl.com/militair-embargo

* Uit de enquête blijkt dat 74% van de Belgische bevolking voorstander is van het stopzetten van de wapenleveringen aan Israël, waarvan 72% in Wallonië, 75% in Vlaanderen en 73% in Brussel.

Stop de oorlog. Geen verrechtsing.

VOOR VREDE, VRIENDSCHAP EN SOLIDARITEIT
TEGEN UITBUITING, RACISME EN IMPERIALISME
VOOR HET RECHT OP VRIJHEID EN SOEVEREINITEIT
VOOR HET RECHT OP GELIJKE EN WAARDIGE BEHANDELING VOOR ELKE MENS